Metanoia

   Merhabalar! Ali Şeriati'yi övmeye, Tanrı ve din olgusu üzerine düşüncelerimi paylaşmaya geldim. Şeriati’den birkaç sene öncesinde Dine Karşı Din kitabını okumuş ve düşüncelerine hayran kalmıştım. Zamanla bütün eserlerini okumak gibi bir niyetim var. Bu yazımda Kur'an'a Bakış adlı eserini inceleyeceğim hem kendi düşüncelerimden oluşacak bu hem de bol bol Şeriati alıntısı yapacağım. Umarım herkes bir gün Şeriati okur hele ki bu yazımdan sonra okumayı düşünecek arkadaşlarım olursa amacıma ulaşmış olurum ve bu beni çok mutlu eder :)      Öncelikle din konusundaki düşüncelerimden başlamak istiyorum. Kendimi kesinlikle dindar bir insan olarak nitelendiremem en iyi inançlı bir insan olarak nitelendirebilirim. Tanrı'nın varlığına her şeyden çok inanırım. Tanrı'nın var olmadığı bir dünyada yaşıyor olma düşüncesi beni ciddi anlamda korkutur. Adaletin asla sağlanamadığı, kötü insanların kol gezdiği, türlü türlü acıların yaşandığı bu leş dünyada bu kötü insanların öylece ölü

  Çok eski zamanlarda bulutları kendine yuva yapmış bir kız yaşarmış. Bu kızın ruhu ne zaman daralsa ne zaman hayalleri bedenine sığmayıp taşsa bulutlara bakar gökyüzüne fısıldarmış. Geceleri yıldızların kuyruklarını birbirine bağlayıp onların üzerine çıktığını hayal eder, o soylu ayı selamlarmış.     Bu kız çok maymun iştahlıymış başladığı işlerin sonunu getirmeden sıkılır çoğu işi yarıda bırakırmış sonra arkasına dönüp bakmazmış bile. Unutur gidermiş... Bu hayatta en çok aylaklık yapmayı, gökyüzünü, karahindibayı, şiiri severmiş. Ama bir türlü unutmadığı bazı anlar varmış, bazı insanlar, bazı güzel hayaller, gökyüzünün o zamanki rengi gibi. Ne unutmak mümkünmüş ne de hatırlamamak. Sol yanın sağ eşine kavuştuğu, uzakların yakın olduğu zamanlarmış bu. Gökyüzü de turuncu bir pamuk şekerden oluşuyormuş o zaman. Hem insanlar da daha mutlu daha umutlu yaşarlarmış o güzel zamanlarda henüz bu kadar acı hakim değilmiş topraklarında.        Bu kızla sevdiği çocuğun bir hikayesi varmış ama bu h